Medewerkingsplicht

De vraag rijst echter of je als verdachte verplicht bent om na inbeslagname van je gsm ook je codes dient te geven, zodat je gsm ontgrendeld kan worden. Artikel 88 quater van het Wetboek van Strafvordering voorziet in een medewerkingsplicht om, t.a.v. eenieder die vermoed wordt bijzondere kennis te hebben van het informatiesysteem dat het voorwerp uitmaakt van de zoeking, te bevelen inlichtingen te verstrekken over de wijze om hier toegang tot te verkrijgen. In 2020 werd door zowel het Hof van Cassatie als door het Grondwettelijk Hof beslist dat een verdachte verplicht is deze medewerking te verlenen. 

Wie deze medewerking weigert, kan gestraft worden met een gevangenisstraf van één tot vijf jaar en een geldboete van 500 tot 25 000 euro. Deze bestraffing geldt echter niet voor wie zijn codes niet kent of zich vergist van codes. Het bewust geven van foutieve codes is echter wel strafbaar. 

Voorwaarden

Evenwel dient er aan een aantal voorwaarden voldaan te zijn alvorens men zich effectief strafbaar maakt aan de weigering om toegangscodes te verstrekken. 

• De plicht om de toegangscode van een gsm te geven kan enkel worden afgedwongen op bevel van een onderzoeksrechter, zijnde een onafhankelijke en onpartijdige rechter. Dit wil dus zeggen dat wanneer de politie erom vraagt, een verdachte niet kan verplicht worden de codes te geven.
• De gsm moet al opgespoord of gevonden zijn. 
• De verdachte moet de toegangscodes “zonder redelijke twijfel” kennen. 
• Er dienen aanwijzingen van schuld te zijn vastgesteld ten aanzien van de verdachte. 
• De gevraagde informatie dient proportioneel te zijn met het onderzoek naar de feiten. 
• De informatieplicht houdt enkel de toegangscode zelf van de gsm in.