Iedereen weet dat het niet verstandig is om een voertuig te besturen wanneer je gedronken hebt. Het kan verregaande gevolgen hebben, zowel voor jezelf als voor eventuele slachtoffers indien je in dergelijke toestand een ongeval zou veroorzaken.
De wet voorziet dat je niet mag rijden in staat van intoxicatie of in staat van dronkenschap. Dikwijls worden deze begrippen door elkaar gebruikt. Nochtans verschillen ze wel degelijk van elkaar en zijn ook de gevolgen ervan niet hetzelfde.
1. Intoxicatie
De wet voorziet dat het verboden is te rijden in staat van intoxicatie. Praktisch wil dit zeggen dat we van intoxicatie spreken wanneer de ademtest heeft uitgewezen dat de alcoholconcentratie hoger is dan 0,22 milligram per liter uitgeblazen lucht of 0,5 promille.
Intoxicatie is dus een bepaalde toestand is door een objectieve meting wordt vastgesteld.
2. Dronkenschap
We spreken echter van dronkenschap wanneer iemand kennelijk de bestendige controle over zijn daden heeft verloren door alcoholinname.
Dronkenschap is met andere geen wetenschappelijk vastgestelde toestand, maar is een subjectieve vaststelling van de verbalisanten. Veel voorkomende tekenen die in aanmerking worden genomen om van dronkenschap te spreken zijn: spreken met een droge mond, spreken met een dubbele tong, slechte oriëntatie in tijd en ruimte, doordringende alcoholgeur, wankele gang, ....
3. Gevolgen
De gevolgen zijn voor beiden ook anders en situeren zich voornamelijk op 2 vlakken:
- De bestraffing is anders: dronkenschap wordt door de wet zwaarder gestraft dan intoxicatie.
- Daarnaast zal in geval een ongeval je verzekering eventueel uitgekeerde schadevergoedingen aan het slachtoffer bij jou kunnen terugvordering wanneer het ongeval is gebeurd in staat van dronkenschap. Bij intoxicatie is dit niet het geval.