Artikel 33, § 1 van de Wegverkeerswet bepaalt wat met vluchtmisdrijf wordt bedoeld en op welke manier het wordt bestraft : “Met gevangenisstraf van vijftien dagen tot zes maanden en met geldboete van 200 euro tot 2.000 euro of met een van die straffen alleen wordt gestraft: 1° elke bestuurder van een voertuig of van een dier die, wetend dat dit voertuig of dit dier oorzaak van, dan wel aanleiding tot een ongeval op een openbare plaats is geweest, 2° hij die wetend dat hij zelf oorzaak van, dan wel aanleiding tot een verkeersongeval op een openbare plaats is geweest,...de vlucht neemt om zich aan de dienstige vaststellingen te onttrekken, zelfs wanneer het ongeval niet aan zijn schuld te wijten is.”

We spreken dus van vluchtmisdrijf als aan enkele voorwaarden is voldaan:

Een ongeval

Er is sprake van een ongeval wanneer er door een onopzettelijke gedraging schade wordt toegebracht aan een derde. Of die schade licht of zwaar is, heeft geen enkel belang. Zonder schade kan er geen sprake zijn van een vluchtmisdrijf.

Het moet ook gaan over onopzettelijke schade. Mocht men opzettelijk schade hebben toegebracht dan wordt de gedraging een ander misdrijf, maar dan kan het geen vluchtmisdrijf meer zijn.

Op een openbare plaats

Het ongeval moet zich hebben voorgedaan op een openbare plaats. Dit wil zeggen op een plaats die toegankelijk is voor het publiek (bv: de openbare weg, een parking van een grootwarenhuis, …) of op een niet – openbare plaats die toch toegankelijk is voor enkele personen (bv: de parking van een apotheker of dokter).

De vlucht nemen

Wanneer aan de andere voorwaarden van art. 33 is voldaan, is het voldoende dat men de plaats van het ongeval verlaat om van een vluchtmisdrijf te spreken. Ook wanneer men zich na het ongeval zou aanbieden bij de politie of wanneer men zou terugkeren, spreekt men in dat geval van vluchtmisdrijf.

Men moet weten dat men een ongeval heeft veroorzaak

wanneer men niet weet dat men bij een ongeval betrokken was en men blijft niet ter plaatse, is er geen sprake van vluchtmisdrijf. Het is immers niet ondenkbeeldig dat een bestuurder van een groot en zwaar voertuig bij een maneuver iets raakt, maar dit helemaal niet heeft gevoeld. M.a.w. : men moet weten dat men zelf de oorzaak was van een ongeval.

Intentie zich te onttrekken

Een bijkomende voorwaarde is de bedoeling die men gehad moet hebben om zich aan de vaststellingen te onttrekken. Men moet met andere woorden een bijzonder opzet hebben gehad om geen vaststellingen van het ongeval te kunnen laten doen.

Wanneer de rechtbank van oordeel is dat aan al deze voorwaarden is voldaan, zal er een veroordeling volgen voor de tenlastelegging vluchtmisdrijf. Indien niet aan alle voorwaarden is voldaan kan de tenlastelegging worden afgezwakt naar het lichtere misdrijf van het niet ter plaatse zijn gebleven. In dat geval zal de rechter alleen een geldboete en geen rijverbod kunnen opletten.